خورشید پر کشید و فلک بی سپاه شد
مجروح تـیغ صاعقه ها قـلب مـاه شد
چون نخل سر بریده پس از کوچ آفتاب
آوار تـیـغ ؛ گـردن هـر بـی گـنـاه شــد
وقتی که از قبیله ی ما نور عشق رفت
تندیس روز ؛ مـثـل دل شـب سـیاه شد
او دسترنج عاطفه ها بود و چون حباب
بر صخره های حـادثـه موجی زآه شـد
آن ظلمتی که حاصل تزویر و کینه بود
در پیش پـای یـوسف اندیشه؛ چـاه شـد
صد آسمان ستاره ی حسرت زدیده ریخت
هر جا که ذوالـفـقار عـلـی بی پـنـاه شد
آن بـازوان ســبز رسالت به عمق سرخ
با ضـرب تـازیـانـه ی شب راه راه شد
از گـریـه های ممتد آن بی کرانه نـور
آغــوش چـشـم آبـی دریــا نـگـاه شــد
ایام شهادت " ریحانة النبی ؛قرة العین الرسول"
حضرت فاطمة الزهرا ( س )
بر محبان اهل بیت تسلیت و تعزیت باد
روابط عمومی کانون نسیم رحمت – نشریه طلیعه موعود
